Αγαπημένο μου ημερολόγιο – мой дорогой дневник
One more cup of coffee for mr.Schultz
12 Οκτωβρίου 2006 – Ντιρεντάουα, Αιθιοπία
Δουλεύουν έτσι λυγισμένες στα δυό ως και δώδεκα ώρες τη μέρα. Τα μάτια και τα δάχτυλα εκεί. Κοίτα, διάλεξε, κοίτα, διάλεξε…αυτό μονάχα έμαθαν να κάνουν. Αυτό μόνο κάνουν στη ζωή τους. Μισό ευρώ το μεροκάματο. Μισό ευρώ να βλέπουν και να διαλέγουν τον καφέ για τη μισή τους ζωή. Ετσι είναι η ζωή στα βόρεια της Αιθιοπίας. Σιντάμο, Χαράρ, Γιγκαρτσέφε. Η ζωή τους είναι ο καφές. Εδώ βλέπεις γεννήθηκε το μαγικό ετούτο βοτάνι. Σ’ένα μέρος που το λέγανε Κάφα κι έδωσε τ’όνομά του στους μυρωδάτους αυτούς καρπούς που αιώνες αργότερα ταξίδεψαν όλο τον κόσμο.
Πήγε παντού ο καφές. Πρώτα στην αραπιά τον πέρασαν τον καφέ οι σαρακηνοί από το τζιμπουτί κι απο κεί στη μπραζίλια. Εκεί δοξάστηκε ο ταξιδεμένος θάμνος και λατρεύτηκε σαν μικρός θεός που φέρνει χρήμα κι ευτυχία στους τυχερούς που τον αγγίζουν. Μα αυτό το άγγιγμα του Μίδα αιώνα τον αιώνα, χρόνο με το χρόνο όλο και λιγότεροι το γεύονταν. Οσο πλήθαιναν αυτοί που χαίρονταν τη γεύση του, τόσο λιγόστευαν αυτοί που γεύονταν τον πλούτο του.
Στην μακρινή πατρίδα όμως ο χρόνος δεν λέει να αλλάξει κι όλα είναι σα να μένουν ίδια. Αντρες και γυναίκες με τον καφέ δουλεύουν. Και κάνουν παιδιά για να δουλέψουν κι αυτά με τον καφέ. Ο πατέρας θα πάρει ένα ευρώ και κάτι για κάθε κιλό που θα βγάλει το χωράφι. Η μάνα άλλο μισό στις αποθήκες κι αυτό είναι όλο. Αυτή είναι όλη η ζωή για πάνω από δυό εκατομμύρια ψυχές στην Αιθιοπία.
Τα κορίτσια της Χαραρ δεν πάνε σχολείο. Ούτε και τ’αγόρια. Για κάποιους αυτά τα παιδιά δεν λογαριάζονται σαν άνθρωποι. Είναι το κατακάθι του καφέ. Είναι αυτό που μένει στον πάτο του φλιτζανιού που κρατά ο κύριος Χάουαρντ Σούλτς.
Ο πανέξυπνος κύριος Σουλτς που πριν μερικά χρόνια σκέφτηκε αυτό που δεν σκέφτηκαν αυτοί οι αμόρφωτοι και ξυπόλητοι αραπάδες. Το «αραπάδες» το δανείστηκα από τη σκέψη του αξιότιμου κύριου Σουλτς που πήγε και κατοχύρωσε τα πνευματικά δικαιώματα – για λογαριασμό της Starbucks – στην ονομασία του αιθιοπικού καφέ εκτοξεύοντας τα κέρδη του μαγαζιού του στα ύψη.
«Οι καλλιεργητές στο Φέρο, στην περιοχή Σιντάμο, παίρνουν 1,65 δολάρια το κιλό για τον καφέ που παράγουν, τον οποίο επεξεργασμένο η Starbucks πουλά έως και 57 δολάρια το κιλό. Βγάζει δηλαδή πάνω από 3.000% για ένα κιλό καφέ, από μια χώρα που χρειάστηκε δύο δεκαετίες πριν διεθνή ανθρωπιστική βοήθεια για να μην λιμοκτονήσει» Ελευθεροτυπία 18/03/07
13 Οκτωβρίου 2006 – Χαράρε, Αιθιοπία
Ο καλός κύριος Σούλτς έχει έρθει πλέον και στη γειτονιά μας. Είναι στην απέναντι γωνία και διαλαλεί το διαλεχτό του εμπόρευμα. Εχει και τιμοκατάλογο ο κύριος Σουλτς για να μας εξηγήσει πως τα εξωτικά προιόντα είναι και ξεχωριστά και αξίζει να του δώσουμε κατιτίς παραπάνω. Μόνο που αυτό το παραπάνω ο καλός κύριος Σουλτς το θέλει όλο δικό του και θυμώνει όταν κάποιοι του ζητούν να το μοιραστεί με κάτι αγράμματους αραπάδες που δεν ξέρουν την «Αμερικανική Υπηρεσία Κατοχύρωσης Πνευματικών Δικαιωμάτων και Σημάτων». Ο κύριος Χάουαρντ Σούλτς φροντίζει για το καλό του μαγαζιού του, κάποιοι λένε πως φροντίζει και για την ασφάλεια του Ισραήλ. Ο ίδιος λέει πως φροντίζει και για το μέλλον των παιδιών της αιθιοπίας προσφέροντας κάθε χρόνο ένα σημαντικό ποσό σε φιλανθρωπίες και ορφανοτροφεία. Ετσι είναι ο κύριος Σουλτς. Μεγαλόκαρδος. Μα πάνω απ’όλα δίκαιος αφού σέβεται στο ακέραιο και τηρεί κατά γράμμα τους νόμους της αγοράς, αρνούμενος να ανεβάσει έστω και ένα δολλάριο την τιμή αγοράς του αιθιοπικού καφέ. Ενα δολλάριο που θα ανέβαζε εκατομμύρια ανθρώπους έστω και ένα σκαλοπάτι πάνω από το όριο της οικονομικής εξαθλίωσης και θα τους έδινε μιά στοιχειώδη πρόσβαση σε έννοιες όπως εκπαίδευση και περίθαλψη.
Οσο για εμάς τους παγκοσμιοποιημένους πελάτες του καλού κυριου Σουλτς ας απολαύσουμε τα εξωτικά του προιόντα και μετά ας πάμε στο ταμείο με την ελπίδα πως ίσως ένα σεντ απο τα χρήματα που του δίνουμε να πάει στο θεάρεστο φιλανθρωπικό του έργο στην Αιθιοπία.
mp3 : The White Stripes – One More Cup Of Coffee
Στην υγειά μας και πιάσε και δυό φρεντουτσίνους
Για περισσότερες πληροφορίες όσον αφορά την διεθνή καμπάνια υποστήριξης των παραγωγών καφέ της Αιθιοπίας εδώ :
http://www.oxfamamerica.org/whatwedo/campaigns/coffee/starbucks/
σ.σ. στο blog του akama θα βρείτε πληροφορίες και για κάποιες άλλες δραστηριότητες του καλου κυριου Σουλτς.
Συμβουλή της ημέρας προς επίδοξους και μη δημοσιογράφους : «Γίνε πρώτα επιτυχημένος και μετά αγόρασε τη Montblanc, έτσι κι αλλιώς δεν θα την έχεις για να γράφεις»
cheap and dirty jazz - дешевый и пакостный джаз 
αστα και χεστα dirtyjazz.
δεν ειναι οι μοναδικοι.
ας οψεται η αμερικη και η ευρωπη κυριως για αυτη την αθλιοτητα.
(με τους κωλοδασμους της).
το ξερεις οτι τον ελεγχο του εμποριου του κακαο τον εχει η αγγλια.
(απο την αποικιοκρατια)
τιμες εξευτελιστικες και φτανει στον δυτικο καταναλωτη σε απιστευτες τιμες.
ξερεις ειμαι λιγο καχυποπτος οταν βγαινουν για συγκεκριμενες εταιριες δημοσιευματα.
να σου πω το απλο.
η αιγυπτος ειναι πολυ κοντα μας.
και ομως χτυπιουνται ολοι, αγροτες , εφημεριδες κ.λ.π. οταν γινεται εισαγωγη πατατας απο αιγυπτο.
(βεβαια στις εισαγωγες αυτες ολα τα κερδη τα παιρνει ο εμπορος και οχι ο αιγυπτιος εξαθλιωμενος αγροτης)
κοντα ειναι το 2009 που απελευθερωνονται οι δασμοι στην ευρωπη για εισαγομενα εκτος εε προιοντα
έχεις απόλυτο δίκιο αλλά μου τη δίνει όλο αυτό το δήθεν με τα starbucks που βγάζουν εμάς τους πρεζάκηδες-φουμαδόρους στο πεζοδρόμιο, που έχουν τιμές πρεζέμπορου στον καφέ, που μας πουλάνε φούμαρα τελικά οι άκαπνοι μπαρουτοκαπνισμένοι αμερικανοεβραίοι γιάπηδες για να στείλουν τελικά τα μπικικίνια στα γεράκια ξαδέρφια τους….αει σιχτιρ πιά
η σειρα μου να συμφωνησω.
και οταν εμενα αθηνα, ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ δεν εδωσα μια δραχμη σε ολα αυτα τα μαλακισμενα δηθεν μαγαζια , καφε και εστιατορια του κωλου!!
ακομη εχω και αλλο λογο. ειμαι μανιωδης καπνιστης.
σε ποιές πολιτείες κατοικοεδρεύεις πιά?
εχω αραξει στους προποδες του Ταυγετου, εχω τα λαχανικα μου και τον κηπο μου και ησυχασα απο ολους τους μεταπρατες.
επειδη βλεπω οτι ουτε εδω εχεις λινκ
μπες στο my dashboard -> users->my profile-> και προσθεσε στα contact info email και website (το μπλογκ σου)
ακολούθησα τις οδηγίες και κάνω κλικ να δω αν πέτυχε…
μούργε είσαι πολύ μεγάλο
στον καφέ που πίνω δεν θα το σκεφτόμουνα ποτέ ο γκάβακας
και για να μην παρεξηγηθώ έχω φέρει ένα τσουβαλάκι καφέ από Χαράρε μεριά ΑΑΑ…όποτε σε ξαναφέρει ο δρόμος προς πρωτεύουσα μεριά κερναω one more cup of for the road
ok 🙂
Αυτό είναι και το συνολικότερο πρόβλημα με τον Τρίτο Κόσμο. Το έθιξε και ο «μούργος» με τους δασμούς. Δηλαδή, οι δυτικοί εργαζόμενοι έχουν στηρίξει το όποιο καταναλωτικό τους επίπεδο στη διαρκή υποκατανάλωση των 4/5 περίπου του πλανήτη. Και μάλιστα υποκατανάλωση όχι σε dvd ή αυτοκίνητα, αλλά σε βασικά είδη και υπηρεσίες επιβίωσης. Αυτό που λέγανε οι παλαιοί «ανισομερής ανάπτυξη», λειτουργεί σήμερα αμφίδρομα. Καταδικάζει τον Τρίτο Κόσμο σε καθήλωση στη φτώχεια και παράλληλα -την εποχή του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού- εκβιάζει τον δυτικό εργαζόμενο να αποδεχτεί συνεχείς υποχωρήσεις στα δικαιώματά του ώστε να κρατήσει κάτι από την «ευλογημένη» κατανάλωση που κατέκτησε τα τελευταία 50 χρόνια. Νομίζω ότι πρόκειται για ένα γενικευμένο φαινόμενο συνενοχής καθώς όντως ο κ. Starbucks κερδίζει δις$ αλλά κι εμείς ενδόμυχα ξέρουμε ότι π.χ. οι καλοκαιρινές μας διακοπές -για όσο θα έχουμε ακόμη λεφτά για δαύτες- στηρίζονται στα ασύλληπτα υπερκέρδη των αφεντικών μας από την εκμετάλλευση του τρίτου κόσμου και όχι μόνο από τη δική μας. Συγγνώμη για τις σκόρπιες και ασύντακτες σκέψεις για ένα τόσο σοβαρό θέμα…
ΥΓ. Ο ‘μούργος’ βρήκε μια κάποιαν λύση (ζηλευτή μάλιστα). Μπορεί ο αναχωρητισμός να μην είναι γενικεύσιμος αλλά η αλλαγή πολιτισμικού υποδείγματος («εκούσια φτώχεια» το λένε κάποιοι) που θα στηρίζεται στην ανάπτυξη μη εμπορευματικών σχέσεων (παραγωγικών, ανταλλαγής αλλά και… συναισθηματικών) στην καθημερινότητά μας, κάτι μπορεί να επιφέρει…
Πάρτε και το βίντεο της Οξφαμ κατά του κυρίου Σουλτς.
ΠΟΛΥ καλό, θα το βάλω σε ειδική τιμητική θέση στο δικό μου βλογ μαζί με το άρθρο σου, dirtyjazz.
dirty, το ξέρεις ότι μια περίοδο μοίραζαν φυλλάδια για τη δουλειά που κάνουν στον Τρίτο Κόσμο;
Η αλήθεια είναι ότι κάνουν ωραίο καφέ… αλλά αυτή η χαζοπαρθενοαμερικανιά του no smoking με κάνει έξαλλη. Σαν οικογενειακή φωτογραφία του Μπους ένα πράμα.
ας κάνει ο καθένας μας λοιπόν τη δική του προσπάθεια στον μικρόκοσμό του
@akamas : πάντα βρίσκεις τρόπο να κερδίζεις την ευγνωμοσύνη μου μπαγάσα
@aa-duck : κάτι σαν τους παλιούς σισιλιάνους που σκότωναν κάποιον και μετά έστελναν και στεφάνι στην κηδεία του…ρε ούστ
@aa-duck : και βράδυ να ξέρεις δεν ξαναπερνάω από τη φωλιά σου γιατί τα βιντεάκια σου μου προκαλούν αυπνίες
[…] δημοσίευμα της εβδομάδος δεν είναι άλλο από το Αγαπημένο μου ημερολόγιο – мой дорогой дневник του dirtyjazz σχετικά με τον Mr Starbucks […]
και η Nestle; και η Kraft; Αυτοί πληρώνουν δηλαδή κανονικές τιμές; Πλήρες το post σου αλλά θα ήταν πιο πλήρες αν αναφερόσουν και την κίνηση fair trade που προσπαθεί να ανατρέψει την κατάσταση. By the way, ξέρει κανείς πότε ξεκίνησε αυτό το χάλι; Ξέρετε για το International Coffe Agreement που καταργήθηκε όταν έπεσε η Σοβιετία; Και δεν υπήρχε πια κίνδυνος να γίνουν κομμουνιστές οι καφεπαραγωγοί;
Συγκλονιστικό ποστ κι αυτό…
Έστω και καθυστερημένα, χαίρομαι που το διαβάζω.
οι πόρτες του παραμάγαζου είναι πάντα ανοιχτές για φίλους και οχτρούς
Πώς είναι δυνατόν να πληρώνουμε τρία Ευρώ για κάτι για το οποίο εκείνοι που το παράγουν δεν παίρνουν ούτε μισό λεπτό;
την επόμενη – αν υπάρξει – φορά που θα πάτε στο ταμείο ρωτήστε
στο blog μου ανεβασα δυο βιντεακια για το κακαο,ριξτε μια ματια
I’d like to start off by stating, thank you for supplying me making use of the information I’ve been seeking for. I’ve been browsing the web for 3 hrs seeking for it and would have offered my accurate arm if I’d have positioned your website sooner. Not simply did I find what I was hunting for, but learned solutions to questions I never ever even thought to ask myself. Thank you for ones awesome web-site!