ένα λεκτικό παραλήρημα του μοναχικού λαθρεπιβάτη

Γεννήθηκα καταμεσίς σε λασπωμένους βάλτους, στη μοναξιά των βουνών με τη μοίρα μου να χαράζει τη φλούδα των δέντρων με το άσπρο αίμα, όπως το αίμα των θεών. Χίλιες λέυγες από τον τόπο που γεννήθηκα, καταράστηκα τις αναμνήσεις, γιατί ήταν όλες θλιβερές. Συχνά μπήγοντας το μαχαίρι στον κορμό, μου ήρθε η επιθυμία να το μπήξω στο ίδιο μου το χέρι. Χέρι που άγγιξε το χρήμα χωρίς να το κρατήσει. Χέρι δυστυχισμένο που δεν παράγει τίποτα. Που δεν κλέβει. Που δεν εξαγοράζει. Ποιός άραγε έφτιαξε αυτή τη δυσαρμονία ανάμεσα στην πραγματικότητα και την ψυχή μου που τίποτε δεν μπορεί να την χορτάσει; Γιατί έβγαλα φτερά μέσα στο κενό; Η μητριά μου ήταν η φτώχια, η ελπίδα ο τύραννός μου.

Για να κοιτάξω στα ύψη πρέπει να παραπατήσω στη γη…

Αυτός που πέτυχε να προβλέψει μιά ευτυχισμένη ζωή δεν είχε με τι να την αγοράσει…

Ηθελα να τακτοποιήσω τους λογαριασμούς μου με την ψευδαίσθηση, αλλά μιά άγνωστη δύναμη με σπρώχνει πέρα από την ευτυχία. Πέρασα πάνω από την χαρά σα βέλος που χάνει το στόχο του.

Chico Buarque – O Malandro

[rockyou id=73010008&w=500&h=375]

Ska Cubano – Ska Cubano 

~ από dirtyjazz στο 12 Ιουνίου, 2007.