Αγαπημένο μου ημερολόγιο – мой дорогой дневник
27 Ιανουαρίου 2007 – Μπουρούντι
…ήταν αποκαμωμένη πιά και μέσα η καρδιά της έτρεμε. Βάρος θολό έσφιγγε το νού της, ζάλη της θόλωνε τα μάτια, δε συλλογιζότανε πιά τίποτες. Εβλεπε μονάχα την ερημιά και της φαινότανε πως είναι μόνη, καταμόναχη στον κόσμο. Εβλεπε να σκοτεινιάζει γύρω της η πείνα και όλα έσβηναν με το στερνό απόφωτο. Κι έσφιγγε το παιδί που αποκοιμήθηκε στα στήθη της και ξανάρχισε να κλαίει όσο που αποκοιμήθηκε κι αυτή. Κάποια φτερά, μαύρα φτερά θάρρησε πως περνούσανε τριγύρω της και την αγγίζανε και την ανατριχιάζαν ολόβολη. Τότε θυμήθηκε…
…τότε κατάλαβα κι εγώ πως αν η αφρική είναι η μαύρη τρύπα αυτού του κόσμου, τότε το Μπουρούντι βρίσκεται στον πάτο αυτής της τρύπας…(για την marilena, το kaltsovrako και την aa-duck)
Akon : Mama Africa
Υ.Γ. Συμβουλή προς επίδοξους και μη δημοσιογράφους : «Μην γράφεις ποτέ με το χέρι που φοράς το Rolex»
Απορία της ημέρας : «Η Φιλελεύθερη Συμμαχία πότε θα πάρει θέση για τον Αβερελ Ντάλτον;»
Σκέψη της ημέρας : «Αρχισα να γράφω σε blog όταν γέμισαν οι τοίχοι του σπιτιού μου»
cheap and dirty jazz - дешевый и пакостный джаз 
Καλημέρα. Κι ευχαριστώ. Να πω, πως όλα τα φάρμακα που έχουμε πάψει να παίρνουμε, είτε γιατί μας πέρασε η ίωση, ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο και τα αφήνουμε στο φαρμακείο μας μέχρι να λήξουν και να τα πετάξουμε, μπορούμε να τα δίνουμε στους γιατρους του κόσμου ή σε οποιονδήποτε άλλο οργανισμό, που κάνει έργο ζωής «στη μαύρη τρύπα αυτού του κόσμου». Ευχαριστώ ξανά dirtyjazz.
@marilena : δυστυχώς η αφρική είναι πολύ μακριά για να ακουστούν ως εδώ οι κραυγές του πόνου και της απελπισίας
dirt σε ευχαριστώ πολύ. είναι μία από τις (πολλές) φορές που χάνω τα λόγια μου. »δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά, έτσι κι αλλιώς τα χάνουν όλα». Τελεία. Μία τέλεια, όχι τρεις. Έτσι, για την απόλυτη βεβαιότητα.
Ευχαριστώ. ***
@aa-duck : έχω συνηθίσει να αφήνω πίσω μου τελίτσες σαν άλλος κοντορεβυθούλης, σε κάθε πορεία, είτε λεκτική είτε νοητική είτε και πραγματική θέλω να έχω πάντα σίγουρο το δρόμο του γυρισμού
τουλάχιστον τις τελίτσες μου δεν θα βρεθεί κανένα πετούμενο να μου τις φάει και χαθώ
Η Αφρική είναι δυστυχώς πολύ μακριά. Κι εμείς πια είμαστε πολύ μακριά από εμάς…
Άριστο το ΥΓ. Λες όσα θες να πεις κι ακόμα περισσότερα.
@Χρήστος Μόρφος : ονειρεύτηκα πως ένας υπουργός παιδείας έβγαλε μία εγκύκλιο που καθιέρωνε για τα σχολεία μία εκπαιδευτική εκδρομή στην αφρική…ίσως η επόμενη γενιά να ανακάλυπτε αυτό που έχασε η δικιά μας…τη δική μας κοντινή αφρική για να παραφράσω και το φίλο μου τον αγγελάκα
Πολύ καλό post, ο αγώνας συνεχίζεται σύντροφε. Δες και ένα άλλο που έβαλα εγώ για την Παλαιστίνη.
Δε μπορώ. Δε μου βγαίνει να πω τίποτα.
@kaltsovrako : καμιά φορά η σιωπή ακούγεται πιό δυνατά από τις κραυγές…εκτός βέβαια αν οι κραυγές ξυπνήσουν και κάποιους
@akamas : αύριο ή αργά απόψε θα υπάρξει στο dirtyjazz ανταπόκριση από την επαρχία Χαράρ της Αιθιοπίας, εκεί όπου ξεκίνησε η μάχη των φτωχών παραγωγών ενάντια στον γίγαντα Starbucks
@akamas : σου υπόσχομαι πως όσοι το διαβάσουν δεν θα περνάνε στο μέλλον ούτε έξω από τα Starbucks
dirtyjazz, εσύ καλά κάνεις, ήταν Unique αυτό που έγραψες. Εγώ δεν είχα να προσθέσω τίποτε τίποτε αξιολόγο… Να ‘χα χίλιες σιωπές να μ’ ακούς κι έτσι
dirtyjazz ευχαριστώ για την συμπαράσταση, συνεχίζουμε τον αγώνα
great column keep up the great work.
Geo-targeted apps are the way forward, thou it’s scary how much companies can find out about you like your location, sex, browsing history etc etc